Prolog

Happy birthday Niall! <3

Super
Wprost marzy mi się mieszkanie ze starszym bratem, wiesz? Może to tylko półtorej roku różnicy, ale zawsze istnieje ten jeden argument "Jestem starszy".
Moi rodzice postanowili, że zrobią sobie wycieczkę do stolicy Anglii, ale ja stwierdziłam, że nie opuszczę Irlandii.
I w ten oto sposób siedzę w samochodzie. Kierunek Mullingar jeeej, czuć ten sarkazm?
Tłumaczyłam rodzicom, że za niecałe dwa miesiące będę mieć osiemnaście lat i mogę zostać sama w domu, ale stwierdzili, że nie dam sobie rady, pff.

Mój brat nazywa się Louis i około dwa lata temu wyprowadził się do cioci. Rodzice mówili mi powód wyjazdu, ale nie szczególnie ich wtedy słuchałam. Byłam i nadal jestem na niego zła.
Będąc szczerą - próbował się do mnie dodzwonić przynajmniej kilka razy w tygodniu, ale zawsze się rozłączałam.
Zostawił mnie akurat w tak ciężkim dla mnie okresie. Do tej pory mam blizny na nadgarstkach.
Niegdyś z wzorowego rodzeństwa staliśmy się kimś zupełnie odwrotnym. Możliwe, że to po części z mojej winy.  Przez tamte wydarzenia zmieniłam się.
- Cieszysz się, że jedziesz do brata? - zapytała siedząca obok taty, mama.
W przeciwieństwie do mnie nie mogła wysiedzieć na miejscu. To przeze mnie Louis nie spędzał z nami wszystkich świąt. Zawsze w ten dzień, gdy chłopak pojawiał się w domu - mnie w nim nie było. Szłam zazwyczaj do dziadków, którzy mieszkają dwadzieścia minut drogi od naszego starego domu.
- Mam skłamać? - uśmiechnęłam się sztucznie, a ona westchnęła cicho.
Pogodziła się już moim charakterem, więc moje humorki nie robią na niej zbytniego wrażenia.
Reszta drogi na szczęście minęła bez zbędnych pytań, aż w końcu nadszedł ten moment.
Kolejny rozdział w  moim życiu uważam za rozpoczęty.




Prolog jest! 
Trochę nudny, ale mam nadzieję, że to was nie zrazi ;)
Okej, zakładka bohaterowie pojawi się wkrótce ;)
Prolog jest dzisiaj, ponieważ nasz Nialler ma urodzinki! 
A opowiadanie jest o Niallu i Cassie ;p
Nie zanudzam was więcej.
Rozdział pierwszy zapewne w tygodniu ^^
Szablon tymczasowy!
Ali ;*